Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Διάλεξη του Αλέν Μπαντιού στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Ο γνωστός και πολυδιαβασμένος σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού έρχεται την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Γαλλικού Ινστιτούτου, για να δώσει διάλεξη με θέμα «Η πρόσληψη του Πλάτωνα στην σύγχρονη φιλοσοφία» (Πέμπτη 23 Ιανουαρίου, 18.30).



Ο γνωστός και πολυδιαβασμένος σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού έρχεται την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Γαλλικού Ινστιτούτου, για να δώσει διάλεξη με θέμα «Η πρόσληψη του Πλάτωνα στην σύγχρονη φιλοσοφία» (Πέμπτη 23 Ιανουαρίου, 18.30).

Φιλόσοφος, ομότιμος καθηγητής της École Normale Supérieure, ο Αλέν Μπαντιού είναι δημιουργός ενός πλούσιου συγγραφικού έργου, αποτελούμενο από δοκίμια αλλά και μυθιστορήματα, θεατρικά και πολιτικά κείμενα. Το φιλοσοφικό σύστημα του είναι δομημένο με βάση τέσσερις θεμελιώδεις συνθήκες: τον έρωτα, την τέχνη, την επιστήμη και την πολιτική. Είναι επίσης ο ιδρυτής του Centre International d'Etude de la Philosophie Française Contemporaine (Διεθνούς Κέντρου Ερευνών Σύγχρονης Γαλλικής Φιλοσοφίας).

Το 2012, ο διεθνούς φήμης φιλόσοφος αφιέρωσε στον Πλάτωνα ένα δοκίμιο, με τίτλο «Η Δημοκρατία του Πλάτωνα», στο οποίο ο Μπαντιού «σκηνοθετεί» τις φιλοσοφικές ιδέες-κλειδιά του Πλάτωνα, γεγονός που βοήθησε στο να γίνει θεατρικό έργο και να ανέβει στο Τhéâtre des Amandiers της Nanterre τον περασμένο Νοέμβριο. Με αυτό το δοκίμιο, ο φιλόσοφος μας προτείνει μια σύγχρονη ανάγνωση του έργου του Πλάτωνα.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/culture/article/250067/dialexi-tou-alen-badiou-sto-galliko-institouto/#ixzz2r4XQwYsb
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

"Το Μπολερό δεν ήταν του Ραβέλ"















[...] Οι ανθρώπινες πράξεις δεν αξίζουν ούτε για την κόλαση ούτε για τον παράδεισο.


Επιστρέφει στη Μάνη νωρίς το άλλο πρωί. Κουβαλώντας μαζί του μια σειρά από Golem.
Με υφάσματα βελούδο, μπροκάρ και ταφτά που αλλάζουνε χρώματα αναλόγως από πού τα κοιτάς. Ξαναμπαίνει στη μουσική του για να διαπιστώσει ότι έχει ήδη τελειώσει.

Με το τέλος ήταν αμήχανος από τότε που ήταν παιδί. «Και τώρα, τελεία;» επαναλάμβανε συνεχώς για ν’ ακούσει την Χάνα για χιλιοστή φορά να του πει «η ζωή δεν βάζει τελεία ποτέ».
Από το στενό δυτικό παράθυρο βλέπει την Ανέστη να ποτίζει τα δέντρα, κατακαλόκαιρο κι όμως πώς άνθισε έτσι σκέφτεται η αυλή, θυμάται άθελά του την ίδια στιγμή εκείνη την εκδρομή στον Αχέροντα. Την διαπίστωση της Αίθρας-Μνημοσύνης –Θεέ μου, όνομα κι αυτό- «το ξενοδοχείο μας παιδιά είναι σα το νεκρομαντείο!» βαδίζει σαν υπνοβάτης στο υπνοδωμάτιο των γονιών του και ανοίγει τα παράθυρα από τότε που επέστρεψε για πρώτη φορά.
Δυο ώρες μετά στην «Απορία του Αβερρόη», Μπεθ ο ίδιος θα μπει γι’ αυτήν:
«Εγώ δεν μιλώ για εκδίκηση ούτε για συγγνώμη. Η λησμονιά είναι η μοναδική εκδίκηση και η μοναδική συγγνώμη».
Από τα «Απόκρυφα Ευαγγέλια» θα της πει.
Έτοιμος όσο θα του επιτρέψει κι αυτή τη φορά η ζωή, να ξαναπιάσει το χαμένο νήμα. Άλλωστε σα να το ήξερε σε εκείνη το είχε ήδη πει απ’ την αρχή:
«Προστάτεψέ με απ’ το να είμαι αυτός που ήδη υπήρξα,
αυτός που ήδη υπήρξα ανεπανόρθωτα».
Σ’ αυτή την ξένη, ναι,
της το ‘χε πει απ’ την αρχή.

υγ. και ήλιο μάς έβγαλε, σας το είχα πει απ' την αρχή!